نام نیکو گر بماند زآدمی ................................................به کزو ماند سرای زرنگار
نعمت روی زمین قسمت پررویان است .......خون دل می خورد آن کس که حیایی دارد
نابرده رنج گنج میسر نمی شود...........................مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
نار خندان باغ را خندان کند..........................................صحبت مردانت از مردان کند
نیست درلوح دلم جز الف قامت یار ........................چه کنم چیز دگر یاد نداد استادم
نظرات شما عزیزان: